Inżynierowie i technicy
ludzie nauki, techniki, kultury,
prawa, ekonomii,
ludzie biznesu, produkcji,
służby zdrowia, rolnictwa i usług,
bezrobotni i bezdomni.

Szanowni Państwo - Rodacy!

      Polska Partia Inżynierów i Techników (PPIiT) jest niezależną nowoczesną partią polityczną.
      Jest Partią wszystkich dorosłych obywateli polskich, którzy uznają, że siła, suwerenność i pozycja Polski jako podmiotu w integrującym się świecie zależeć będzie przede wszystkim od dynamiki jej rozwoju gospodarczego ( rozwoju przemysłu i rolnictwa ) i wynikającym z niego rozwoju cywilizacyjnym i socjalnym całego społeczeństwa.
      Partia musi być organizacją masową silną, spójną wewnętrznie, kompetentną, wiarygodną i wrażliwą wobec narodu, a także uznaną przez naród. Musi posiadać silny kompetentny klub parlamentarny. Wtedy osiągnie swoje cele w służbie narodu i dla narodu.
      Działalność jej musi być prawnie i moralnie czysta.
      W Partii utworzonej przez inżynierów i techników inżynierowie i technicy, ludzie nauki i techniki będą odgrywać ważną rolę jako konstruktorzy odbudowy i rozwoju kraju.
      Wspólnie z przedstawicielami innych zawodów - ekonomistów, prawników, służby zdrowia, nauczycieli, ludzi biznesu, przemysłu i usług, rolnictwa, urzędników itd. Będą odbudowywać i rozwijać gospodarczo i cywilizacyjnie kraj. Dbać o szacunek dla człowieka, o godność człowieka i przestrzeganie jego praw osobistych, ale i wdrażać odpowiedzialność i szacunek człowieka do dóbr osobistych innych ludzi, majątku narodowego, rzetelnej pracy i nauki.
      Najpierw niezwłocznie po wyborach parlamentarnych w 2001 r. ( w trybie pilnym ) należy zabezpieczyć społeczeństwu, poszczególnym osobom i rodzinom komfort bezpieczeństwa prawnego i fizycznego oraz minimum socjalne z którego można będzie utrzymać rodzinę i opłacać podstawowe zobowiązania jak czynsz za mieszkanie, gaz, prąd, wodę, ogrzewanie czy opał jak w domostwach na wsi i małych osiedlach - tam gdzie się go używa.
      Nikogo nie będzie można wyrzucić na bruk niezależnie od pory roku czy rodzaju własności lokalu. Dewastatorów przesiedlać będziemy do mieszkań zastępczych o niskim standardzie wyposażenia, dotyczy to także osób i rodzin zakłócających spokój otoczenia. Działania te będą jednak starannie kontrolowane przez odpowiednie służby kontrolne. Obejmiemy opieką socjalną i mieszkaniową bezdomnych, a także będziemy udostępniać im pracę.
      Należy wyeliminować anonimowość ( tak teraz rozpowszechnioną ) naszego otoczenia, zamieszkania. Nie możemy nie wiedzieć kim są nasi sąsiedzi i jakie jest nasze otoczenie, a jest to sprawa naszego osobistego bezpieczeństwa, pozwoli nam wyzbyć się strachu i niepokoju o nasze zdrowie, życie czy mienie. Nie naruszymy prawa do prywatności.
      Częściej nasze ulice, osiedla i wsie odwiedzać będą ,,stróże porządku" i otoczą nas bardziej skuteczną opieką. Odbiurokratyzujemy pracę policji.
      Lepsza (bardziej zorganizowana i lepiej płatna ) będzie praca policji, pogotowia ratunkowego i innych służb pierwszej pomocy - straży pożarnej itp. Trzeba ich otoczyć szacunkiem i wspomagać w działaniu. Doprowadzimy też do powszechnej świadomości, że oni nam służą a nie odwrotnie.
      W naszych domach, osiedlach, wioskach, pociągach, autobusach, w lesie - wszędzie będziemy i musimy czuć się swobodnie i bezpiecznie.
Dzieci nasze nie mogą głodować - nie może być tak jak teraz dla bardzo wielu, że ich jedynym gorącym posiłkiem albo tylko jedynym posiłkiem na dzień ( czasami nie mają obiadu ) jest darmowy obiad w szkole, bo rodziców nie stać nawet na ich wyżywienie, nie mówiąc już o należytym ubraniu.       Otoczymy opieką matki i ojców rzeczywiście samotnie wychowujących dzieci.
      Przedszkola i żłobki muszą być rozbudowane na miarę potrzeb i dostępne nawet dla najbiedniejszych rodzin.
      Rodzice mniej zamożni otrzymają znaczące dodatki rodzinne na wychowanie dzieci, w przypadku kontynuowania nauki do 26 lat, chociaż wszystkie dzieci są nasze i te biednych i te bogatych rodzin, ale rodzinom biednym i mniej zamożnym trzeba pomóc choćby dla wyrównania ich dzieciom równego startu życiowego.
      Polskich seniorów otoczymy należną im opieką i szacunkiem ( to jest obowiązek społeczeństwa ) za ich trud poniesiony dla rozwoju kraju i wychowania młodych ludzi - nowych pokoleń stworzymy im warunki godnego życia.
      Przywrócimy bezprawnie odebrane świadczenia za uciążliwą i niebezpieczną pracę, pracę w nocy, niedzielę i święta.
      Przywrócimy emerytom i rencistom oraz ich małżonkom i dzieciom do lat 6, a także podopiecznym ulgi komunikacyjne 50 % na przejazdy kolejami. Umożliwi to także PKP lepsze wykorzystanie taboru kolejowego i zmniejszenie strat przez przewożenie w znacznej części roku tylko ,,powietrza".
      Doprowadzimy w ciągu pół roku po wyborach parlamentarnych w 2001 r. do podwyższenia najniższych emerytur i rent w kwocie do 700 zł o 50 %, a także i rent rodzinnych.
      Dalej w ciągu następnego pół roku zwiększymy emerytury i renty tym którzy mają emerytury i renty w granicach od 701 zł do 1200 zł do 35 %; od 1201 zł do 2500 zł do 30 % i powyżej 2500 zł do 12 %. Wszystkie w/w podwyżki są podwyżkami netto.
      Rewaloryzowane będą wszystkie emerytury i renty dwa razy w roku - w lutym wg IV kwartału poprzedniego roku i w październiku wg III kwartału br. O 5 % więcej jak wynosi inflacja. Podatki od rent i emerytur oscylować będą w granicach od 5 % do 15 %.
      Zlikwidowane będą tzw. Okresy bez składkowe przy wyliczaniu stażu pracy dla ustalenia wysokości emerytur i rent.
      Ludzie niepełnosprawni, upośledzeni będą mieli takie same prawa jak i całe społeczeństwo.
      Będą dotowane ( ale i kontrolowane przez Państwo ) ośrodki pomocy, rehabilitacji, wychowawcze, itp. Zakłady pracy zatrudniające niepełnosprawnych ( zakłady pracy chronionej ) uzyskają ulgi podatkowe.
      Nie będziemy zlecać badania warunków bytu przez organizacje międzynarodowe niesprzyjające niepełnosprawnym i upośledzonym. Posiadamy w kraju wyspecjalizowane różnego rodzaju agendy, ośrodki opieki z dużym dorobkiem naukowym i doświadczeniem zawodowo-opiekuńczym i im powierzone będą opieka i kontrola oraz tworzenie przyjaznego losu tych ludzi. Jest to naszym obowiązkiem.
      Nauczyciele, pielęgniarki - szkolnictwo, służba zdrowia i pracownicy innych cywilnych służb publicznych muszą i będą otrzymywać satysfakcjonujące je zarobki i posiadać należyte warunki pracy ( nauczyciele i wychowawcy muszą być otoczeni szacunkiem uczniów i rodziców, a uczniowie muszą znać i wykonywać swoje obowiązki oraz zachowywać się w sposób przyzwoity - kulturalny) za ich wkład w rozwój oświaty społeczeństwa, utrzymania społeczeństwa w dobrej kondycji zdrowotnej i psychicznej oraz usłużną, przyjazną i kompetentną wobec niego pracę i opiekę.
      W okresie 2 lat od daty wyborów w 2001 r. płace tych grup zawodowych będą zrównane do zarobków średnich w sferze budżetowej, bądź płac grupy przemysłowej.
      Nauka i służba zdrowia - lecznictwo muszą być na najwyższym poziomie i dostępne w maksymalnym wymiarze dla wszystkich obywateli.
      Dla realizacji tych zadań muszą być zlikwidowane wszystkie zjawiska patologiczne, które przyniosły ostatnie nieprzemyślane i nie dofinansowane aspołeczne reformy.
      Państwo musi przejąć odpowiedzialność za właściwy poziom i prawidłowe działanie szkolnictwa państwowego i prywatnego, odpowiedzialność za pracę służby zdrowia, także prywatnej oraz innych służb publicznych pracujących na rzecz obywateli. Działalność tych służb powinna być nie tylko nadzorowana ale i kontrolowana przez kontrolę państwową.
      Praca człowieka musi być otoczona szacunkiem, a także określona Kodeksem Pracy jednakowym dla wszystkich sfer gospodarki narodowej, zabraniającym traktowania człowieka jak narzędzie. Człowiek jest PODMIOTEM, a nie przedmiotem.
      Kodeks pracy musi zapewnić oprócz obowiązków związanych z wykonywaniem pracy, także prawa pracowników wobec pracodawcy, odpowiedzialność pracodawców jednakową we wszystkich sferach gospodarki wobec zatrudnionych, w tym obowiązek zorganizowania bezpiecznego i niekonfliktowego wykonywania pracy.
      Regulować formy i zasady przyjmowania do pracy i zwolnienia z pracy, odszkodowań, nagród, kar, urlopów, sprawy socjalne. Uwzględniać prawa i obowiązki młodocianych, kobiet ciężarnych i samotnie wychowujących dzieci. Prawa stażystów i pracowników w wieku przedemerytalnym. Zapłaty za pracę uciążliwą, w nocnej porze, w soboty i niedziele, święta oraz zasady ustalania wielkości przerw pomiędzy czasem wykonywania pracy i czas wykonywania pracy.
      Prawo odwoływania się do sądów pracy i sądów powszechnych oraz Trybunału w Strasburgu. Kodeks Pracy musi obowiązywać jednakowy we wszystkich sferach gospodarki narodowej i uwzględniać specyfikę pracy.
      Statut i regulamin pracy musi jednakowo traktować w ustalaniu płac i warunków zatrudniania ( zajmowania stanowisk pracy ) kobiety i mężczyzn. Musi zabezpieczać przed dyskryminacją.
      Wprowadzimy ( zaniechane ) na okres 2 lat - po wyborach 2001 r. dla młodzieży kończącej naukę przydziały pracy, aby miała zapewnione zatrudnienie i egzystencję życiową. Miała początkowy start.
      Opracujemy uzasadnioną drabinę wynagrodzeń w spółkach Skarbu Państwa, w spółkach z udziałem Skarbu Państwa.
      Należy opracować minimalną równą płacę obowiązującą w każdej sferze gospodarki narodowej. Oraz siatkę wynagrodzeń jednakową dla wszystkich sfer gospodarki narodowej. W sferze prywatnej płace mogą być zwiększone dowolnie w zależności od uznania właściciela, przedsiębiorcy, jednak zwiększenie to może być realizowane tylko i wyłącznie z jego zysku. Maksymalna płaca nie może przekraczać (w każdej sferze gospodarki narodowej ) pięciokrotność minimalnej płacy. Dotyczy to także sfery samorządowej, budżetowej i spółdzielczej. Płaca nie może być sztucznie powiększona przez różnego rodzaju diety, dodatki, specjalne nagrody itp.
      Wspólnie przeprowadzimy działania, aby w najbliższym czasie doprowadzić wzrost płac do takiego poziomu aby przekroczyć stan aktualny, który spadł w ostatnim 10-leciu i jest niższy od poziomu realnych płac 1989 r. Aby ten cel osiągnąć musimy rzetelnie pracować i być dobrze zorganizowani.
      Rozwiniemy budownictwo ( i przemysł materiałów budowlanych ) do poziomu z lat 80 - tych, gdzie rocznie oddawano do użytku 300 - 400 tys. Mieszkań z obecnego poziomu znajdującego się w stanie szczątkowym, w którym oddaje się zaledwie około 80 tys. Mieszkań w ciągu roku, zresztą dostępnych w zasadzie tylko dla lepiej zarabiających - zamożnych.
      Dużą wagę przywiązujemy do rozwoju sportu masowego, gier grupowych i osiągnięć indywidualnych. Będziemy wspomagać rozwój wszystkich dziedzin sportu wpływających na rozwój młodych ludzkich organizmów. Będziemy dotować taki sport. Będziemy dotować Akademie Wychowania Fizycznego i wszelkie organizacje sportowe w szkołach, wsiach i małych miastach. Zdrowa wysportowana młodzież to zdrowy sprawny naród.
      Państwo będzie likwidować wszelkiego rodzaju patologie w sporcie. Widowiska sportowe muszą być oglądane w każdej sieci telewizyjnej i nie mogą być kodowane. Nikt nie ma prawa przywłaszczyć sobie sport i czynić go towarem.
      Przywrócimy środowiskom technicznym należną im w kraju i zagranicą pozycję gospodarczą i polityczną odebraną im po 1989 roku z premedytacją.
      Środowiska te dobrze wiedzą jak najlepiej usunąć wady i naprawić błędy gospodarcze, społeczne i polityczne w Rzeczpospolitej Polskiej popełnione przez elity rządzące po 1989 r. - w czasie tzw. Przemian ustrojowych i gospodarczych polegających głównie na wyprzedaży majątku narodowego, polskich przedsiębiorstw, polskich banków itp.
      Środowiska techniczne posiadają uśpioną siłę motoryczną, którą należy rozbudzić dla naprawy i rozwoju gospodarki polskiej. Potrafią tego dokonać, a udowodniły to w odbudowie przez 5 lat kraju ze zniszczeń wojennych i rozbudowie do niespotykanych przedtem rozmiarów, podobnych do gospodarek zachodnich krajów wysoko uprzemysłowionych. Trzeba przy tym je ostrzec, że to co dzieje się dzisiaj będzie miało wpływ na przyszłość. Więc obudźmy się i zacznijmy trzeźwo myśleć o naszej przyszłości, o naszych dzieciach, wnukach i następnych polskich pokoleniach. Trzeba im pomóc, wziąć ster w swoje ręce.
      Polska Partia Inżynierów i Techników odwołuje się do chlubnej tradycji twórców i animatorów rozwoju polskiej gospodarki w trudnym czasie zaborów jak np. Stanisława Staszica czy Ksawerego Druckiego-Lubeckiego, a w szczególności do okresu międzywojennego, jeszcze bardziej znanych postaci Władysława Grabskiego twórcy polskiej złotówki czy Eugeniusza Kwiatkowskiego budowniczego Gdyni Centralnego Okręgu Przemysłowego ( COP ) zniszczonego przez elity rządzące w ciągu ostatnich 10 lat. Popieramy działania znanego biznesmena Aleksandra Guzowatego, który z pozycji interesu tłumaczy merytoryczne korzyści dla Polski z budowy gazociągu i kabla światłowodowego ideologom i doktrynerom, którzy bardziej zabiegali o interesy Ukrainy jak o interesy Polski. Dotyczy to nie tylko Aleksandra Guzowatego i nie tylko gazociągu ale i wielu niekorzystnych dla kraju inwestycji, jak np. dostawa gazu z Norwegii itp.
      Poszukujemy ,,Grabskich", ,,Kwiatkowskich" i ,,Guzowatych", którzy potrafią wyciągnąć polską gospodarkę z ,,dołka" a ludziom poprawić byt i egzystencję.
      Ludzie ci mogą w partii dla rozbudowy kraju odegrać wielką rolę. Rolę historyczną w dalszej sztafecie polskich inżynierów, techników, naukowców i praktyków.

W SZTAFECIE XXI WIEKU.

      Kluczową i najbardziej bezpośrednią rolę we wzroście gospodarczym Państwa i Regionów odgrywać będą prace rozwojowe oparte na zasobach istniejącej i poszukiwanej wiedzy naukowej oraz doświadczenia praktycznego. Realizowane będą i tworzone nowe instytuty naukowo-badawczo-techniczne i ekonomiczne oraz komórki badawczo-rozwojowe w przedsiębiorstwach, które będą napędzały innowacje w produkcji we współpracy inżynierów i techników z menadżerami, specjalistami od marketingu, ekonomistami i użytkownikami.
      Upowszechnienie edukacji i optymalizacja zarządzania będą głównymi problemami polityki innowacyjnej w gospodarce, w drodze poprawy jej konkurencyjności.
      Dla spełnienia odbudowy konkurencyjności gospodarki i naprawy solidarności społecznej oraz poprawy płac służby zdrowia, nauczycieli i w innych niedostatecznie opłacanych zawodach muszą nastąpić zmiany w strukturze wydatków budżetowych, a także zmiana polityki finansowej nastawionej na wzrost inwestycji i eksport wyrobów najbardziej przetworzonych.
      Po wyborach parlamentarnych w 2001 r. opracujemy dodatkowy budżet państwa, który uwzględni w dostatecznym stopniu określone wyżej potrzeby. Partia ustaliła kierunki zdobywania środków potrzebnych do realizacji jej programu.
      Tak więc fundamentem rozwoju gospodarczego i społecznego będzie modernizacja i rozbudowa potencjału produkcyjnego posiadanego, tworzenie nowego oraz dobrze zorganizowana rzetelna efektywna praca całego społeczeństwa w gospodarce coraz bardziej nasyconej najnowszą techniką.
      Jak widać celem Partii jest reforma Państwa. Reforma III-ciej Rzeczypospolitej poprzez zmianę polityki gospodarczej i społecznej. W tym doprowadzenie do pełnego zatrudnienia w okresie 3 do 5 lat, stanowiącego jedyny sposób na likwidację bezrobocia. Zaczniemy żyć z gospodarowania a nie z wyprzedaży majątku narodowego w cenie złomu obcemu kapitałowi lub szarej strefie.
      Ograniczymy ciągle rosnące wydatki na utrzymanie rozrastającej się niewspółmiernie biurokracji, uroczystości ,,na cześć" i ,,przeciw", budowę pomników, w której przodujemy na świecie.
      W nowoczesnej gospodarce objętej konkurencją walki o pozycję na rynkach rząd musi przejąć na siebie rolę głównego animatora, regulatora i współorganizatora sprawnej gospodarki społeczno- rynkowej.
      Odrzucamy definitywnie niespełniony mit regulowania gospodarki przez ,,niewidzialną rękę rynku" wraz z monetarystyczną, neoliberalną drogą rozwoju gospodarczego kreowania i kontrolowaną przez Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW) i Bank Światowy (BŚ). Ta polityka transformacji to głównie wyprzedaż majątku narodowego i produkcja bezrobocia, biedy i nędzy prowadzona od 1990 r. przez wszystkie (elity) ekipy rządowe.
      Rezultatem trzymania się przez 10 lat tej drogi transformacji jest:

      Partia stwierdza, że:

      Partia uważa, że dla poprawy gospodarki Państwa i warunków socjalnych społeczeństwa trzeba przede wszystkim natychmiast:

  1. zreorganizować pracę administracyjną rządu i samorządów. Dokonać usprawnień działania urzędów zmniejszając przy tym ilość urzędników z obecnego stanu ponad 160 tys. Do stanu 80 tys., czyli do stanu z 1989 r., Wprowadzić klarowny jednoznaczny system decyzyjności i odpowiedzialności w zarządzaniu Państwem na wszystkich szczeblach władzy i w samorządach oraz we wszystkich sferach gospodarki narodowej, państwowej, prywatnej i komunalnej, spółdzielczej. Poprawę w tym zakresie musi odczuwać każdy człowiek.
  2. opracować i wdrożyć program rozwoju gospodarczego nie pod kątem doktryny monetarystycznej, a tylko i wyłącznie na podstawie aktualnych warunków gospodarczych z uwzględnieniem szybkiego, systematycznego ograniczenia bezrobocia poprzez np. rozwój infrastruktury ( budowa autostrad i dróg szybkiego ruchu, kolei, żeglugi morskiej i rzecznej itp.) rozwój taniego budownictwa, naprawa gospodarki leśnej i wodnej, w tym odbudowę infrastruktury zabezpieczającej przed powodzią itp., odnowę i rozwój przemysłu i rolnictwa,
  3. nawiązać stosunki gospodarcze i polityczne przyjazne z Rosją i krajami dawnego Związku Radzieckiego, Chinami, Indiami, Pakistanem i Dalekim Wschodem - krajami azjatyckimi i afrykańskimi, dawnymi krajami niezaangażowanymi, a nie ograniczać się tylko do USA i Unii Europejskiej i oczekiwać na co ona się zgadza, nie dbając przy tym w sposób należyty o nasze interesy. Należy odbudować utracone wpływy, powiązania gospodarcze i społeczne służące rozwojowi kraju i jego odbudowie.
  4. dokonać odpowiedniego gospodarczego i ekonomicznego przygotowania się (rozwoju) do wstąpienia w korzystnym czasie i na zasadach równoprawnych bez wyzbycia się narodowych aspiracji do Unii Europejskiej. Nie przyspieszać wejścia do UE, a zająć się wzrostem gospodarczym i socjalnym kraju. Chcemy ,,wejść" do Unii Europejskiej ale na warunkach partnerskich. Jednakże dopiero po odpowiednim przygotowaniu rozwoju gospodarczego. Dostosowanie się do prawa unijnego nie uważamy za priorytetowe. Zamierzamy nie przyspieszać wejścia do UE - nie jest to korzystne dla gospodarki polskiej. Członkostwo nasze w Unii Europejskiej nie powinno być celem ale narzędziem do uzyskania celu jakim jest dobrobyt materialny i duchowy naszego społeczeństwa.
  5. nie koncentrować się na wartościach ideologicznych lecz na konkretnych problemach gospodarczych i społecznych, w tym w szczególności na prawach i na obowiązkach człowieka.
  6. obowiązkowo obsadzić wszystkie stanowiska osobami kompetentnymi. W związku z tym należy ustalić cenzus wykształcenia i doświadczenia zawodowego dla wszystkich stanowisk państwowych od dyrektora departamentu, starosty, prezydenta miasta ( burmistrz gminy ) wojewody itd. Do stanowiska premiera i prezydenta Państwa. Dotyczy to także szczebli władzy i odpowiedzialności w samorządach i całej gospodarce narodowej.

      Dla osiągnięcia określonych celów należy:

      Nie zamierzamy i nie będziemy odwracać gwałtownie gospodarki o ,,180" ale w czasie ,,remanentu" odejdziemy od systemu neoliberalnego i ,,niewidzialnej ręki rynku", która coraz bardziej nie sprawdza się w świecie do gospodarki społeczno - rynkowej sterowanej przez państwo, głównie przez rozwój i modernizację potencjału gospodarczego oraz wynikającego z tego wzrostu zatrudnienia.
      Z całą mocą podkreślamy, że dbać będziemy o rozwój polskiego prywatnego kapitału. Chronić ten kapitał naszych biznesmenów, przedsiębiorców, rzemieślników, kupców, aby po ,,wejściu" do Unii Europejskiej, a także i teraz mogli być konkurencyjni wobec zagranicy i nie groził im upadek gospodarczy - bankructwo, degradacja, aby odnaleźli należyte miejsce w rozwijającej się gospodarce.
      Warunki ich rozwoju należy realizować na drodze: prostych rozliczeń w gospodarowaniu, tanich lokali użytkowych, optymalnych podatków zawierających różnego rodzaju uzasadnione gospodarczo ulgi oraz tanimi i łatwo dostępnymi kredytami.
      W szczególności należy zapewnić im zamówienia i zbyt na produkcję, usługi i handel. Trzeba też otworzyć dla nich możliwości rozwoju działalności eksportowej.
      Partia jest przekonana, że warunki najlepszego rozwoju małych i średnich przedsiębiorstw, rzemieślników i kupców mogą stworzyć duże rozwijające się przedsiębiorstwa państwowe.
      Dowodem tego jest rozwój przed II-gą wojną światową Gdyni, Centralnego Ośrodka Przemysłowego (COP). Wokół państwowego przemysłu rozwijały się wtedy zakłady prywatne, małe fabryczki, rzemiosło i handel, które dobrze prosperowały na związkach kooperacyjnych i handlowych z tym przemysłem. Trzeba zabezpieczyć ich działalność, ich egzystencję przed ekspansją handlowych i usługowych, wielkich zagranicznych supermarketów oraz różnego rodzaju ,,spółek" handlujących wyłącznie towarami zagranicznymi zalewającymi kraj.
      Polska osiągnęła w ostatnim dziesięcioleciu tak niski punkt swojego rozwoju, w którym musi dokonać wyboru czy dalej brnąć w pogłębiającej się biedzie, rozszerzającym, zaplanowanym wzroście bezrobocia, głodzie, braku dostępu do lecznictwa, rozszerzającej się korupcji, niekompetencji, bandytyzmu, lekceważenia ludzi pracy i inteligencji, obniżającym się poziomie oświaty, nauki i kultury, w ogóle lekceważenia człowieka jako podmiotu, czy zerwać z monetaryzmem neoliberalnym i rozpocząć rozwój gospodarczy i narodowy.
      Nie można dopuścić aby doszło do takiej sytuacji aby liczba obywateli polskich osiągnęła 16 milionów.

PPIiT - posiada następujące stanowisko dotyczące:

I - gospodarki ogółem

      w rolnictwie należy jak najszybciej zagospodarować nie uprawianą od lat ziemię, która leży odłogiem. Należy ją sprzedać polskim rolnikom na korzystnych dla nich i kraju warunkach nawet po symbolicznej cenie, lub przekazać w darowiznę czy na własność. Ziemia uprawiana musi i może przynosić korzyści, a nie uprawiana straty, ugory, wyjaławia się. Leżące odłogi to świadectwo niegospodarności rządzących i braku troski o polskie rolnictwo i polską ziemię.
      Doprowadzimy do efektywności i opłacalności rolnictwa. Nie może być tak aby ceny skupu od rolników były kilkakrotnie niższe od cen detalicznych a nawet hurtowych. Wprowadzimy obowiązkową marżę hurtową i detaliczną, co ograniczy nadmiernemu rozwarciu nożyc między producentem a konsumentem.
      Reaktywujemy wielkoobszarowe gospodarstwa rolne tzw. PGR, a do ich organizacji i zarządzania skierujemy najbardziej kompetentnych ludzi nauki i praktyki.
      Fabryki maszyn rolniczych, nawozów itp. Będą otrzymywały pomoc państwa dla odbudowy i rozwoju - pomoc kredytową niskoprocentową z 2-3 letnią karencją spłat w długoterminowych ratach tak aby tanio mogły sprzedawać swoje wyroby. Rolnicy otrzymają niskoprocentowe kredyty z taką samą karencją i długoterminowymi ratami spłat na zakup nawozów i maszyn rolniczych i najlepszej jakości materiału siewnego, dotyczy to również hodowli bydła, trzody chlewnej, sadownictwa i warzywnictwa opracowanego i wyhodowanego przez polskich naukowców w polskich instytutach i polach doświadczalnych.

II - Reprywatyzacji

      Reprywatyzacja może dotyczyć tylko tych nieruchomości, które zostały przejęte na własność Skarbu Państwa z naruszeniem prawa - Dekretu o reformie Rolnej na wsi i ustawie o Nacjonalizacji - oba te akty prawne obowiązują i nie można ich podważać i wyrzucać ludzi po 50 latach, którzy nabyli majątek w dobrej wierze.
      Na wsi reprywatyzacja może odnosić się jedynie do resztek ziemi, które pozostały i należy je oddać chłopom na symbolicznych warunkach.
      W mieście i w przemyśle majątek winien być sprzedawany, a nie reprywatyzowany. Sprzedaż powinna dotyczyć tylko tego majątku, który przejęto z naruszeniem prawa. Powinna być inwentaryzacja majątku przeznaczonego do sprzedaży i zwrot na żądanie właścicieli, a w przypadku nabycia tego majątku przez osoby trzecie w dobrej wierze - dać równowartość.
      Majątek powinien być wyceniony przez księgowego-rzeczoznawcę. Podstawą wyceny powinien być stan techniczny w dniu wywłaszczenia. Wartość aktualna powinna być pomniejszona o nakłady Skarbu Państwa.
      W przypadku większych nakładów od wartości wycenionej należy zastosować art. 231 kc, w związku z którym Skarb Państwa ma prawo przeniesienia tej wartości na siebie.
      O reprywatyzację mogą się ubiegać osoby, które mają hipoteczne prawo własności i ich najbliżsi spadkobiercy, którzy udowodnią dokumentami, że w okresie od 1989 r. do 1999 r. interesowali się majątkiem i posiadali w tym okresie polskie obywatelstwo.

III - Bezwzględnej likwidacji afer, patologii i bandytyzmu,

afery i różnego rodzaju patologia oraz bandytyzm muszą mieć swój finał. Także znane od dawna afery muszą szybko być rozliczone, a złoczyńcy muszą ponosić skuteczne odstraszające potencjalnych przestępców kary. Nawet kary śmierci.
      Nie może opłacać się przekupstwo i korupcja. Muszą być zlikwidowane wszelkimi dostępnymi środkami. Więzienia nie mogą być internatami z wygodami czy hotelami i dostanie się do nich nie może się opłacać. Nie może się opłacać przepisywanie na rodzinę czy osoby trzecie w ogóle majątku pochodzącego z kradzieży, czy niezgodnego z prawem osiągnięcia.
      Kary stosowane muszą być adekwatne do wielkości szkód, do szkodliwości społecznej, do wielkości i częstotliwości wykroczeń. Prawo może i musi czynić dobro przy swojej niedogodności.
      Nie można bronić bandytów, złodziei przekraczających granicę prawa, moralności i zwykłej przyzwoitości. Taka obrona jest szkodliwa społecznie, musi być napiętnowana i likwidowana.
      Osoby odpowiedzialne w rządzie, parlamencie, na ministerialnych i odpowiedzialnych stanowiskach za gospodarkę narodową i politykę Państwa muszą podlegać odpowiedzialności karnej, a nie tylko konstytucyjnej - przed Trybunałem Stanu. Zlikwidujemy wszelkiego rodzaju cwaniactwo i oszustwa obywateli.
     

Partia uważa że:

      PPIiT prowadzi analizę możliwości wykorzystania w dziedzinie rozwoju gospodarki narodowej tzw. ,,euroazjatycki most lądowy", który m.in.:

      ,,Euroazjatycki most lądowy" stanowi zatem pozytywne przeciwieństwo do polityki monetarystycznej Banku Światowego i MFW, których zadaniem jest niszczenie gospodarki krajowej na korzyść globalizacji, a w upadających państwach wdrażanie kapitalizmu wg wzorca północnoamerykańskiego i wprowadzanie wolnej wymiany walut, drakońskich oszczędności, znoszenie barier chroniących rynki krajowe, osłabianie Państwa i zubożenie społeczeństwa.

Prezydium Polskiej Partii
Inżynierów i Techników (PPIiT)
Prezes inż. Władysław Baranowicz
Członek Komitetu Organizacyjnego
Międzynarodowego Forum Przedsiębiorców,
Rzemieślników i Kupców

Dyrektor Generalny
Międzynarodowego Forum
Przedsiębiorców, Rzemieślników
i Kupców - OFM’2002

Zbigniew A.Wesołowski


Projekt i opracowanie: Jacek Wesołowski ,
Ostatnia modyfikcja: